مدافع حقوق زنان!!!

چند روز پیش برای گرفتن امضا مهمان یکی از بستگانم بودم. البته باید بگویم بیشتر برای امضا گرفتن از دخترها و پسرهای او. بحث کمپین را آغاز کردم و به نظر می رسید به خوبی پیش می روم. یکی از دخترهای این خانواده در رشته حقوق درس می خواند و اتفاقاً قصد او دفاع از حقوق زنان است. یرایم مهم بود که اگر ممکن است او را نیز وارد کمپین کنم. در هر صورت بحثم را پیش بردم و نیم ساعتی صحبت کردیم. این خانم به هیچ عنوان صحبتی نمی کرد و تصور من نیز این بود که او با این صحبتها موافق است. امضاها را جمع کردم و نوبت به او رسید. برگه را گرفت و گفت:
» من دارم درس می خونم تا از حقوق زنها دفاع کنم. ولی نه اینجوری. زنا باید تو خونه هاشون بشینن گوش به حرف آقاشون بدن. طلاق هم اصلاً تحت هیچ شرایطی نباید بگیرن مگه آقا بخواد. حق مسکن و تحصیل و کار اینا همه کار غربیاست. زنای ما شرف دارن….»
من تمام مدت به حرفهای طولانیش گوش می دادم. و هیچ چیزی نگفتم. دیدم انقدر در تفکرات قرون وسطی غرق شده که بهتره چیزی نگم. دسته آخر هم گفت:
» همین مدل موی تو وارداتیه! ما که می دونیم شما چی می خواید….»
اشاره خانم به مدل موی من بود که اینروزها دم اسبی می بستم. بعد از مدت طولانی که صحبتهایش تمام شد، بلند شدم و چیزی نگفتم. جوابهای بسیار زیادی برای او وجود داشت. ولی بهتر دیدم چیزی نگویم. احساس کردم اجتماع و نابرابری موجود در آن پاسخ او را خواهد داد. موقع بیرون رفتن دفترچه را روی طاقچه گذاشتم و گفتم:
» کافیه یه نگاهی به زندگی مادر من بندازی؛ اونوقت می فهمی ممکنه آیندت چی بشه…..»
من به خواننده واگذار می کنم که چرا بعد از شنیدن این جمله او دیگر چیزی نگفت.